Ο όρος τενοντίτιδα ή θυλακίτιδα ή -με έναν παλαιότερο τρόπο- περιαρθρίτιδα του ώμου, χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια φλεγμονή μιας συγκεκριμενης περιοχής του ώμου που προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα. Η σωστή ορολογία είναι συνδρομο υπακρωμιακής προστριβής.
Ο ώμος είναι μια άρθρωση με πολύ μεγάλο εύρος κίνησης, στην οποία συμμετέχουν η κεφαλή του βραχιονίου και η ωμογλήνη της ωμοπλάτης. Η επαφή μεταξύ των δύο οστικών δομών είναι μικρή. Σημαντικό ρόλο στην σταθεροποίηση και την ομαλή κίνηση παίζουν οι τένοντες που σχηματίζουν μια σύνθετη δομή που ονομάζεται ανατομική περιχειρίδα ή στροφικό πέταλο ή απλώς στροφείς του ώμου. Το σύμπλεγμα των τενόντων αυτών, μαζί με έναν θύλακο που τους προστατεύει, κινείται ομαλά σε έναν χώρο μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου και το ακρωμίου (άκρη του ώμου).

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο χώρος αυτός στενεύει με αποτέλεσμα οι τένοντες και ο θύλακος να φλεγμαίνουν. Η φλεγμονή με τη σειρά της διατείνει τους τένοντες και έτσι ο χώρος γίνεται ανεπαρκής. Οι τένοντες κάθε φορά που κινούνται προσκρούουν στην κάτω πλευρά του ακρωμίου και έτσι δημιουργείται το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής. Σε μερικά άτομα η ανατομία της περιοχής και ειδικά του ακρωμίου είναι τέτοια που να αφήνουν πολύ στενό υπακρωμιακό χώρο. Η κακή στάση του σώματος, ιδίως σε άτομα που έχουν την τάση να «ρίχνουν» τους ώμους προς τα εμπρός, επιτείνει το πρόβλημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις αρκεί μια απλή κίνηση, όπως το χτένισμα των μαλλιών ώστε να φέρει τους στροφείς του ώμου σε πρόσκρουση κάτω από το ακρώμιο.Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: πόνο στον ώμο που μπορεί να επεκτείνεται και στο άνω 1/3 του βραχίονα, πόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου, ιδίως όταν ακουμπά ο πάσχων ώμος στο στρώμα και περιορισμό του εύρους κίνησης όπως: α)απαγωγή, δηλαδή ο ασθενής δυσκολεύεται να σηκώσει το χέρι και β) έσω στροφή , δηλαδή ο ασθενής δεν μπορεί να ακουμπήσει το χέρι του στη πλάτη του ( οι κυρίες δεν μπορούν να φτάσουν το κούμπωμα του στηθόδεσμου). Η κλινική εξέταση θα πρέπει να είναι ενδελεχής ώστε να αποκλειστούν άλλες παθολογίες που προκαλούν περίπου τα ίδια συμπτώματα.

Ο ακτινολογικός έλεγχος είναι χρήσιμος για να ελεγχθεί η ανατομία των οστών της περιοχής αλλά και για διαπιστωθεί αν υπάρχει εναπόθεση αλάτων ασβεστίου στους τένοντες οπότε τίθεται διάγνωση ασβεστοποιού τενοντίτιδας. Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί η ενδεχόμενη ρήξη των τενόντων των στροφέων, πράγμα που αλλάζει τη βαρύτητα της κατάστασης. H θεραπεία περιλαμβάνει κάποια απλά βήματα όπως η ανάπαυση με ανάρτηση του πάσχοντος χεριού, η αποφυγή των κινήσεων που επιβαρύνουν την τενοντίτιδα,  όπως οι εργασίες με το χέρι πάνω από το κεφάλι, ύπνος στο πλευρό που πονάει, άρση βάρους κλπ., η παγοθεραπεία( 15 με 20 λεπτά ανά ημέρα) και η θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπου δεν υπάρχουν αντενδείξεις στη χρήση των φαρμάκων αυτών. Η θεραπεία με τα φάρμακα αυτά δεν θα πρέπει να διαρκεί πάνω από 10 ημέρες. Αν δεν επιτύχουμε ύφεση των συμπτωμάτων, περνάμε σε ασκήσεις που σκοπό έχουν να «ανοίξουν» τον υπακρωμιακό χώρο. Χρήσιμη είναι και η φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της Τενοντίτιδας ή θυλακίτιδας.